Instytut
Telekomunikacji

Projekt ACTS AC038 BBL był projektem współfinansowanym przez Unię Europejską w ramach 4 Programu Ramowego. 

Celem projektu było opracowanie koncepcji, wykonanie projektu i budowa trzech pilotowych sieci telekomunikacyjnych nowej generacji. Jedna z sieci powstała w Danii, druga w Portugalii, trzecia zaś w Polsce, w Krakowie. Budowa sieci odbywała się w dwu etapach. 

W fazie pierwszej zainstalowane zostały w szafach ulicznych przy ulicy Lea w Krakowie dwie końcówki światłowodowej sieci dostępowej FTTC (ONU). W fazie tej abonentom udostępnione zostały klasyczne usługi telekomunikacyjne, w szczególności usługa telefoniczna, ISDN oraz oparty na liniach dzierżawionych (o przepustowości do 2 Mbit/s) dostęp do sieci Internet i usługa łączenia sieci lokalnych. 

W fazie drugiej powstała sieć, sieć pracująca w trybie ATM. Zainstalowane zostały kolejne urządzenia ONU. W przypadku dwóch końcówek ONU fazy drugiej abonenci dołączeni zostali do najbliższego ONU poprzez parę przewodów miedzianych i modemy VDSL. Modemy VDSL zapewniły abonentom przepustowość 26 Mbit/s w kierunku od sieci do abonenta i 3 Mbit/s w kierunku od abonenta do sieci. Osiągnięte przepustowości były o rząd wielkości wyższe od przepustowości osiąganych przy wykorzystaniu modemów klasycznych. Modemy VDSL zainstalowane w Krakowie były wówczas jednymi z pierwszych uruchomionych urządzeń tego typu na świecie. 

Testowanie pracy modemów VDSL było jednym z zadań stojących przed polskimi uczestnikami projektu BBL. Większość abonentów dołączona została do krakowskiej sieci BBL bezpośrednio poprzez światłowód.